Τα νοσήματα αφορούν κυρίως δύο ασθένειες για τις οποίες το παιδί μπορεί να εμβολιαστεί χωρίς τη συναίνεση των γονέων: Την ηπατίτιδα τύπου Β και το εμβόλιο Gardasil κατά του Ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτωνHPV ((Human papilloma virus) και τα δύο σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αλλά και όποιο άλλο εμβόλιο μπορεί να εγκριθεί αργότερα για την καταπολέμηση του HPV. Εκτός από τα ανωτέρω ο νόμος επιτρέπει τη χορήγηση θεραπευτικής αγωγής και για τον ιό HIV.
Οι πολέμιοι του νομοσχεδίου αντιδρούν λέγοντας πως έτσι το κράτος αποκτά οριζόντια εξουσία μέσα στις οικογένειες και ο γονέας που δεν επιθυμεί την υποβολή ενός παιδιού του σε κάποια συγκεκριμένη θεραπεία, επειδή δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος αλλά η πολιτεία θεωρεί πως ο λόγος αυτός υφίσταται δεν είναι σε θέση να σταματήσει τη θεραπεία ή τον εμβολιασμό αυτό.
Οι αντιδράσεις επικεντρώνονται ακόμη στο γεγονός της μελλοντικής χορήγησης εμβολίων για τον οποιοδήποτε λόγο, όχι μόνο χωρίς τη συναίνεση αλλά και χωρίς καν τη γνώση του γονέων και μάλιστα εμβολίων αγνώστων λοιπών στοιχείων για εξίσου άγνωστους λόγους. Σε κάθε περίπτωση ο νόμος ΑΒ499 συνιστά ένα κακό προηγούμενο, όπου το κράτος έχει εξουσία μέσα στις οικογένειες –ανάγοντας σε Οργουελικού τύπου κοινωνίες- και είναι κάτι που αργότερα μπορεί να επεκταθεί σε όλη την Αμερική και φυσικά στο εξωτερικό.
Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου θεωρούν πως πρόκειται για μια πρόοδο στο θέμα της αντιμετώπισης των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών καθώς όπως αναφέρουν 1 στις 6 γυναίκες και 1 στους 33 άνδρες αναφέρουν πως υπέστησαν σεξουαλική επίθεση στη ζωή τους, και πως η πλειονότητα αυτών συνέβησαν σε ηλικία κάτω των 25 ετών. Βέβαια ο νόμος ενθαρρύνει τα παιδία 12 ετών και άνω να ακολουθούν τη αγωγή σε συμφωνία με τους γονείς τους, αλλά όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά σε περιπτώσεις που η επικοινωνία –γονέα παιδιού- δεν είναι δυνατή,. τότε το παιδί από μόνο του μπορεί να ακολουθήσει την ενδεδειγμένη θεραπεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου