Ενεργειακή, περιβαλλοντική και δημοσιονομική ελληνική παράνοια!

[του Σάκη Γαλιγάλη]

Κατά την ειδησεογραφία των ημερών, η ΔΕΗ πήρε κοινοπρακτικό δάνειο, με επιτόκιο ένα βαπορίσιο 12%, για να αναχρηματοδοτήσει παλιά της δάνεια, που λήγουν αυτήν την περίοδο! Δηλαδή κάναμε τη ΔΕΗ, άκουσον-άκουσον, να καταρρέει! Η ΔΕΗ όντως έχει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα. Πάσχει όμως μόνον από αυτά;

Κοίταξα τους τελευταίους (οικιακούς) λογαριασμούς μου της ΔΕΗ και της Φυσικό Αέριο Αττικής. Μίλησα και με μια εταιρία εμπορίας υγραερίου. Βλέπω ότι αν, σαν οικιακός καταναλωτής, πάρω μια μονάδα ενέργειας, συγκεκριμένα μια κιλοβατώρα (kWh), πληρώνω, αν την πάρω:

• σαν «ρεύμα»: περίπου 5,6 Χ ΦΠΑ 1,13 = 6,3 εκατοστά του Ευρώ.
• σαν φυσικό αέριο: περίπου 6,1 Χ ΦΠΑ 1,13 = 6,9 εκατοστά του Ευρώ.
• σαν χύμα υγραέριο (με ΦΠΑ παρακαλώ 23 και όχι 13%, 60X1,23/6,8=): περίπου 10,9 εκατοστά του Ευρώ.

Εμείς οι Ελληνάρες καταφέραμε ώστε το «ρεύμα», που είναι η ποιοτικά υψηλότερης στάθμης (αλλά η ακριβότερη να παραχθεί και ταυτόχρονα και η επιβλαβέστερη για το περιβάλλον) ενέργεια, να έρχεται στη χώρα μας, φθηνότερο τόσον από το φυσικό αέριο, όσον και (πολύ περισσότερο) από το χύμα υγραέριο! Σπρώχνουμε, δηλαδή, όσους μένουν στη χώρα μας να χρησιμοποιούν «ρεύμα», αντί φυσικό αέριο (όπου διανέμεται) ή χύμα υγραέριο. Συμβαίνει δε αυτό , ακόμα και για χρήσεις σαν το μαγείρεμα, τη θέρμανση χώρων και την παραγωγή ζεστού νερού χρήσεως, που ενεργειακά και περιβαλλοντικά είναι μια σκέτη παράνοια! Δεν αναφέρομαι στα όσα νησιά μας ο ηλεκτρισμός παράγεται τοπικά (φυσικά με μεγαλύτερο κόστος), για τον κίνδυνο εγκεφαλικού… 

Η Eurostat λέει ότι στην Ιταλία, την Ισπανία, την Ιρλανδία και την Κύπρο, δηλ. σε χώρες, με αντίστοιχα δημοσιονομικά προβλήματα, το «ρεύμα» πουλιέται στα νοικοκυριά από (40-70)% ακριβότερο απ΄ ό τι στη χώρα μας. Το ότι, παρά το ήπιο του κλίματός μας, κάνουμε πρωταθλητισμό στην κατανάλωση «ρεύματος» δεν είναι απορίας άξιο…

Έχουμε, επίσης, την τρίτη πιο ακριβή βενζίνη (ακριβέστερα βενζίνες) στην ΕΕ. Διερωτώμαι όμως, σε μια χώρα, που έχει πτωχεύσει, και που πρακτικά δεν παράγει αργό πετρέλαιο, δεν θα έπρεπε η βενζίνη να ήταν, μακράν, η πιο ακριβή βενζίνη στην ΕΕ; Ας μη μας διαφεύγει ότι η βενζίνη, σε αντιδιαστολή με το Πετρέλαιο (κίνησης ή το πρακτικά, επί τέλους, υπό κατάργηση θέρμανσης) στο μεγαλύτερο μέρος της, σχετίζεται με ιδιωτικές μεταφορές, σε τελευταία ανάλυση, ευκολίας, άνεσης και life style.

Όταν, με κρατικό παρεμβατισμό, στραγγαλίζουμε τις λιανικές τιμές πώλησης του «ρεύματος», στο όνομα της κοινωνικής ευαισθησίας, μας διαφεύγει ότι πουλάμε το «ρεύμα» στις ίδιες εξευτελιστικές τιμές και στους «έχοντες και κατέχοντες». Αν, δε, αυτό είναι αποτελεσματική «κοινωνική» πολιτική, τότε εγώ είμαι αστροναύτης… Δεκαετίες, τώρα, μάλλιασε η γλώσσα μου κι έλιωσε το πληκτρολόγιο του υπολογιστή μου να λέω και να γράφω ότι, όταν πας να κάνεις κοινωνική πολιτική και με την ενέργεια, κάνεις πιο πολύ ζημιά, παρά καλό. 

Δεν είναι δουλειά ούτε του υπουργείου Ενέργειας - Κλιματικής Αλλαγής και Περιβάλλοντος, ούτε π.χ. της ΔΕΗ να ξέρουν ποιος είναι πραγματικά φτωχός και ποιος όχι, για να τον προστατέψουν από αναγκαίες αυξήσεις (αλλά και όπου χρειάζεται μειώσεις) των τελικών τιμών των διαφόρων τελικών μορφών ενέργειας. Αυτό είναι δουλειά κατ αρχήν, του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας (με τις κατά τόπους Υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας), σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών (δηλώσεις εισοδήματος) κτλ.

Ας αφήσουμε τις τελικές τιμές των διαφόρων μορφών ενέργειας να διαμορφώνονται με κριτήρια καθαρά ενεργειακά, περιβαλλοντικά, θα έλεγα δε και δημοσιοοικονομικά κι ας απαιτήσουμε παράλληλα το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας να προστατεύει μόνο τους πραγματικά φτωχούς συμπατριώτες μας, δίνοντάς τους «λεφτά στο χέρι», για τη ζημιά, που κάθε φορά θα υφίστανται.