Αυτό το άρθρο έχει άμεση σχέση με τη δημόσια υγεία. Κι όσο οι διατροφικές κρίσεις καλά κρατούν, τόσο θα πρέπει να πυκνώνουν κι οι φωνές για σωστή ενημέρωση .
Καταρχήν, τι είναι το HACCP; Είναι τα αρχικά του Hazard Analysis Critical Control Point, δηλαδή ανάλυση κινδύνου κρίσιμων σημείου ελέγχου. Ωραία. Τα καταλάβαμε όλα τώρα…
Με απλούστερα λόγια, είναι ένας τρόπος για να παράγουν οι βιομηχανίες τροφίμων (και όχι μόνο αυτές) ΑΣΦΑΛΗ τρόφιμα (και γενικότερα προϊόντα). Δηλαδή ένας τρόπος ελέγχου για παραγωγή ασφαλών τροφίμων, από την λήψη των πρώτων υλών μέχρι το ράφι του σούπερ μάρκετ.
Ιστορικά πρώτη η NASA το 1959 (!!!) ανάθεσε στην εταιρεία Pillsbury τον σχεδιασμό για την παραγωγή ασφαλών τροφίμων για τους αστροναύτες. Ένας πρόδρομος του HACCP αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά ο έλεγχος περιοριζόταν μόνο στο τελικό προϊόν και όχι σε όλη τη διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας, οπότε δεν ήταν και τόσο χρήσιμο να ελέγχεις για παράδειγμα ελαττωματικούς όλμους που εκρήγνυντο κατά τον τελικό έλεγχο!!
Η βιομηχανοποίηση των προϊόντων και η παραγωγή τροφίμων για μεγάλο αριθμό καταναλωτών, έκανε επιτακτική την εφαρμογή του HACCP. Η ιδέα ήταν απλή και εφυής ταυτόχρονα… Πριν ακόμα παραχθεί ένα προϊόν, αξιολογείς τους κινδύνους. Φυσικούς, χημικούς και μικροβιολογικούς. Παλιότερα ήταν συχνό φαινόμενο τα ξένα σώματα σε βρεφικές σκόνες ή άλλα προϊόντα, κατάλοιπα χημικών σε τρόφιμα ή αλλοιωμένα προϊόντα από ανάπτυξη μικροβίων. Ακολούθως δημιουργείς ασφαλιστικές δικλείδες ώστε το προϊόν να είναι απαλλαγμένο από αυτούς τους κινδύνους και με σωστή επιτήρηση. Έτσι, με το HACCP αυτά τα προβλήματα ελαχιστοποιούνται.
Μετά καθορίζεις κάποια σημεία στην παραγωγική διαδικασία που ελέγχονται συνεχώς και καταγράφονται. Αυτά διατηρούνται σε αρχεία, ώστε όποτε προκύψει πρόβλημα να μπορεί να βρεθεί η (καταγεγραμμένη) αιτία. Για παράδειγμα η θερμοκρασία της παστερίωσης του γάλακτος σε μια γαλακτοβιομηχανία, είναι ένα κρίσιμο σημείο, που ελέγχεται και καταγράφεται συνεχώς.
Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό. Για να παρέχεις ασφαλή προϊόντα, θα πρέπει κι οι προμηθευτές σου, που σου παρέχουν τις πρώτες ύλες, να έχουν ανάλογο σύστημα ελέγχου. Να είναι δηλαδή κι αυτοί πιστοποιημένοι. Συνεπώς για να δουλέψει το σύστημα σωστά θα πρέπει να ελέγχεται και η πρωτογενής παραγωγή.
Τέλος, το σύστημα πρέπει να εφαρμοστεί μέχρι την συσκευασία του προϊόντος και τη μεταφορά του στα σημεία λιανικής πώλησης…
Δηλαδή αν μια επιχείρηση τα κάνει όλα αυτά δε θα παράξει ποτέ ελαττωματικά προϊόντα; Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν, τα παρεμφερή συστήματα ελέγχου και τα πρακτικά οφέλη των καταναλωτών θα τα δούμε στο Β’ μέρος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου