Τι τραβάνε και αυτοί οι Δημόσιοι Υπάλληλοι!!!

Γράφει ο Μανώλης Ζαμπέτας

Τι τραβάνε και αυτοί οι Δημόσιοι Υπάλληλοι. Ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι.

Πως μπορούν να είναι ευχαριστημένοι όταν με την πρόσληψη τους, τους καταβάλλεται ένας μισθός (ναι... ναι.. ο μισθός του δημοσίου υπαλλήλου προκαταβάλλεται, δεν πληρώνονται δεδουλευμένα);

Πως μπορούν να ζουν με το δυσβάσταχτο βάρος της μονιμότητος;

Της προσωποπαγούς θέσης;

Του μειωμένου ωραρίου; 

Του επιδόματος αποδοτικότητος;

Της εξασφαλισμένης προαγωγής;

Πως, κάτω από όλα αυτά τα βάρη, μπορώ εγώ να απαιτώ από τον δημόσιο υπάλληλο να εκτελεί με συνέπεια και υπευθυνότητα τα καθήκοντα για τα οποία πληρώνεται;

Ποιός είμαι εγώ που απαιτώ, όταν απευθύνομαι σε μία δημόσια υπηρεσία, να έχω άμεση εξυπηρέτηση, χωρίς να με κοιτούν σαν τον άνθρωπο ο οποίος βάλθηκε να τους χαλάσει τη πρωινή ηρεμία ή την μεσημεριανή ξεκούραση;

Ποιός είμαι εγώ που απαιτώ να μην πληρώνω "ΓΡΗΓΟΡΟΣΗΜΟ" όταν προβάλλω την παράλογη αξίωση να εξυπηρετηθεί το αίτημα μου σε εύλογο χρόνο;;;;

ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΟΜΩΣ;

Εγώ ειμαι ο εργοδότης τους, αυτός ο οποίος πληρώνω τον μισθό τους με τους φόρους μου, αυτός ο οποίος τους εξασφαλίζω τη μονιμότητα.

ΕΙΜΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ.

Είμαι αυτός ο οποίος αντί να θελήσω να χρησιμοποιήσω "μέσον" για να προσληφθώ στο δημόσιο, προτίμησα να επιχειρήσω, να παράξω, να γίνω εργοδότης.

Προτίμησα να ράψω εγώ το "κουστούμι" το δικό μου.. και όχι να το ράψει κάποιος άλλος για εμένα και να μου πει "Φοράς αυτό"..

Οι δημόσιοι υπάλληλοι, προτίμησαν το δεύτερο...

Άρα, πρέπει να ζήσουν με το δεύτερο...

Πρέπει να ζήσουν με αυτά τα οποία εγώ, ο εργοδότης λαός, αποφασίζω πως αξίζουν.

Η εναλλακτική λύση ειναι... Η ΠΟΡΤΑ... ΠΕΡΑΣΤΕ ΕΞΩ...

Εχετε τα κότσια να ανταπεξέλθετε στις απαιτήσεις της αγοράς;

Εχετε τα κότσια να βγείτε από την ασφάλεια την οποία εγώ, ο εργοδότης λαός, σας παρέχω;

Ξέρετε, κυρίες και κύριοι δημόσιοι υπάλληλοι, η ζωή είναι γεμάτη επιλογές.

Οι επιλογές προϋποθέτουν και τις ανάλογες θυσίες.

Θυσιάσατε μεγαλύτερα εισοδήματα για την ασφάλεια εργασίας.

Εμείς, οι οποίοι τριβόμαστε κάθε ημέρα στην αγορά, τον ανταγωνισμό (θεμιτό η αθέμιτο) και τις αντιξοότητες του οικονομικού περιβάλλοντος, θυσιάσαμε την εργασιακή ασφάλεια για κάτι περισσότερο στο μη εξασφαλισμένο εισόδημα μας.

Καταλάβετε κάτι...

Αυτά τα οποία εσείς θεωρείτε, εσφαλμένως, δικαιώματα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά προνόμια τα οποία ανά πάσα ώρα και στιγμή, εγω ο εργοδότης λαός, σας αφαιρώ.

Προνόμια τα οποία τα διατηρώ μόνο για εσάς, και μόνο εσείς τα έχετε...

ΑΡΑ..

- ΜΗ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΣΤΕ τους πονόψυχους και τους φύλακες των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.  Δεν έχετε την παραμικρή ιδέα του τι σημαίνει να είσαι υπάλληλος σε ιδιωτική επιχείρηση.

- ΜΗ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΣΤΕ τους φύλακες των πλουτοπαραγωγικών πόρων, της δημόσιας περιουσίας, της δημόσιας ευθύνης και ελέγχου  των δημοσίων οικονομικών ενάντια στις πολιτικές ιδιωτικοποίησης των πάντων, ακόμη και της διαχείρισης των ημερήσιων  αποθεματικών.

- ΜΗ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΣΤΕ πως υπερασπίζεστε την προστασία του ρόλου των δημοσίων και κοινωνικών υπηρεσιών που πλήττονται με  τις αναδιαρθρώσεις σε παιδεία και υγεία και έχουν ως μοναδικό κριτήριο την περικοπή των δαπανών καθώς και τη  μεταφορά του κόστους στους πολίτες και τους νέους.

ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΤΕ ΣΥΜΠΑΡΑΣΥΡΕΙ ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.

ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ. ΤΟ ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΑΤΕ ΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ.