Ένας σπάνιος κρητικός αγριόγατος εντοπίστηκε νεκρός από κτηνοτρόφους στο Καθαρό. Πρόκειται για αρσενικό άτομο, χωρίς προφανή αιτία θανάτου. Δε φέρει δηλαδή κάποιο τραύμα στο σώμα του που θα μπορούσε να το έχει σκοτώσει...
Το μόνο καλό στην όλη υπόθεση είναι πως φαίνεται να πιάνει τόπο η ενημέρωση που έχει γίνει στους ντόπιους. Έτσι, οι βοσκοί, αντί να τον προσπεράσουν, τον παρέδωσαν σε κτηνίατρο στον Άγιο Νικόλαο. Εκείνος με τη σειρά του παρέδωσε τον άτυχο αγριόγατο στο μέλος της Οργάνωσης Βιώσιμης Ανάπτυξης "Φοίνιξ" κ. Δημήτρη Ψαρρά, που αφού έλεγξε και φωτογράφισε το ζώο, το εμπιστεύτηκε στους επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης.
Εκεί θα πάρουν από το νεκρό αγριόγατο γενετικό υλικό, στο πλαίσιο της προσπάθειας ελέγχου τυχόν υβριδισμού του είδους. Θέλουν δηλαδή να διαπιστώσουν, όπως εξηγεί ο κ. Ψαρράς, αν το είδος έχει αναμειχθεί με ήμερους γάτους με το πέρασμα των χρόνων. Όλη αυτή η προσπάθεια γίνεται από ανθρώπους που ουσιαστικά δρουν δονκιχωτικά, αφού η Πολιτεία δε δείχνει να ενδιαφέρεται για τη διάσωση του σπάνιου αυτού είδους της κρητικής πανίδας.
Δυστυχώς, ούτε από ευρωπαϊκά προγράμματα υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα για το σκοπό αυτό, αφού, σύμφωνα με τον κ. Ψαρρά, «η Ευρωπαϊκή Ένωση δε δίνει χρήματα για τον κρητικό αγριόγατο, βασικά για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι υποείδη του αγριόγατου υπάρχουν σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, που όμως δεν απειλούνται με εξαφάνιση. Και δεν απειλούνται επειδή η ανθρώπινη δράση και αυθαιρεσία δε φτάνει κοντά στους απομακρυσμένους τόπους που φωλιάζουν. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θεωρεί τον κρητικό αγριόγατο τόσο βαρύνουσας σημασίας για τη βιοποικιλότητα, όπως για παράδειγμα θεωρεί την ορνιθοπανίδα». Για τον κρητικό αγριόγατο δεν υπάρχει πληθώρα πληροφοριών. Το γεγονός ότι καταγράφτηκε επίσημα μόλις το 2001 από Ιταλούς επιστήμονες, οι οποίοι για άλλους λόγους βρίσκονταν στην Κρήτη, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σπάνια τον συναντά άνθρωπος, ευθύνεται κυρίως για την έλλειψη πληροφοριών. Όπως λέει ο κ. Ψαρράς, αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε τίποτε για τον πληθυσμό του στην Κρήτη και πολύ λίγα για τις συνήθειές του.
Κυνηγοί και κάτοικοι της ενδοχώρας λένε ότι κατά καιρούς έχουν δει κρητικό αγριόγατο. Συνήθως τον βλέπουν από μακριά, ή ενώ τρέχει για να τους κρυφτεί με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παρατηρηθεί. Ζει σε περιοχές που συνήθως έχει βελανιδιές, όπως είναι το Καθαρό και το δάσος του Ρούβα. Δεν ξέρουμε αν ζει σε ζευγάρια ή πόσοι κρητικοί αγριόγατοι έχουν απομείνει.
Αυτό που ξέρουμε, όμως, όπως λέει ο κ. Ψαρράς, είναι ότι «είναι σχεδόν ακίνδυνος για οικόσιτα ζώα, διότι τρέφεται με μικρά πουλιά, ποντίκια και ερπετά, που βρίσκει σε αφθονία στα απομονωμένα μέρη όπου ζει». Ο κ. Ψαρράς καταλήγει κάνοντας για άλλη μια φορά έκκληση στους Κρητικούς να παραδίδουν πτώματα τέτοιων ζώων, αλλά και να μη βάζουν δηλητηριασμένα δολώματα. Τα τελευταία ευθύνονται για το θάνατο όχι μόνο των ζώων για τα οποία προορίζονται, αλλά επίσης αγριόγατων και σπάνιων πτωματοφάγων πτηνών.
Πηγή: http://www.neakriti.gr/
Το μόνο καλό στην όλη υπόθεση είναι πως φαίνεται να πιάνει τόπο η ενημέρωση που έχει γίνει στους ντόπιους. Έτσι, οι βοσκοί, αντί να τον προσπεράσουν, τον παρέδωσαν σε κτηνίατρο στον Άγιο Νικόλαο. Εκείνος με τη σειρά του παρέδωσε τον άτυχο αγριόγατο στο μέλος της Οργάνωσης Βιώσιμης Ανάπτυξης "Φοίνιξ" κ. Δημήτρη Ψαρρά, που αφού έλεγξε και φωτογράφισε το ζώο, το εμπιστεύτηκε στους επιστήμονες του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης.
Εκεί θα πάρουν από το νεκρό αγριόγατο γενετικό υλικό, στο πλαίσιο της προσπάθειας ελέγχου τυχόν υβριδισμού του είδους. Θέλουν δηλαδή να διαπιστώσουν, όπως εξηγεί ο κ. Ψαρράς, αν το είδος έχει αναμειχθεί με ήμερους γάτους με το πέρασμα των χρόνων. Όλη αυτή η προσπάθεια γίνεται από ανθρώπους που ουσιαστικά δρουν δονκιχωτικά, αφού η Πολιτεία δε δείχνει να ενδιαφέρεται για τη διάσωση του σπάνιου αυτού είδους της κρητικής πανίδας.
Δυστυχώς, ούτε από ευρωπαϊκά προγράμματα υπάρχουν διαθέσιμα χρήματα για το σκοπό αυτό, αφού, σύμφωνα με τον κ. Ψαρρά, «η Ευρωπαϊκή Ένωση δε δίνει χρήματα για τον κρητικό αγριόγατο, βασικά για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι υποείδη του αγριόγατου υπάρχουν σε πολλές χώρες στην Ευρώπη, που όμως δεν απειλούνται με εξαφάνιση. Και δεν απειλούνται επειδή η ανθρώπινη δράση και αυθαιρεσία δε φτάνει κοντά στους απομακρυσμένους τόπους που φωλιάζουν. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θεωρεί τον κρητικό αγριόγατο τόσο βαρύνουσας σημασίας για τη βιοποικιλότητα, όπως για παράδειγμα θεωρεί την ορνιθοπανίδα». Για τον κρητικό αγριόγατο δεν υπάρχει πληθώρα πληροφοριών. Το γεγονός ότι καταγράφτηκε επίσημα μόλις το 2001 από Ιταλούς επιστήμονες, οι οποίοι για άλλους λόγους βρίσκονταν στην Κρήτη, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σπάνια τον συναντά άνθρωπος, ευθύνεται κυρίως για την έλλειψη πληροφοριών. Όπως λέει ο κ. Ψαρράς, αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε τίποτε για τον πληθυσμό του στην Κρήτη και πολύ λίγα για τις συνήθειές του.
Κυνηγοί και κάτοικοι της ενδοχώρας λένε ότι κατά καιρούς έχουν δει κρητικό αγριόγατο. Συνήθως τον βλέπουν από μακριά, ή ενώ τρέχει για να τους κρυφτεί με αποτέλεσμα να μην μπορεί να παρατηρηθεί. Ζει σε περιοχές που συνήθως έχει βελανιδιές, όπως είναι το Καθαρό και το δάσος του Ρούβα. Δεν ξέρουμε αν ζει σε ζευγάρια ή πόσοι κρητικοί αγριόγατοι έχουν απομείνει.
Αυτό που ξέρουμε, όμως, όπως λέει ο κ. Ψαρράς, είναι ότι «είναι σχεδόν ακίνδυνος για οικόσιτα ζώα, διότι τρέφεται με μικρά πουλιά, ποντίκια και ερπετά, που βρίσκει σε αφθονία στα απομονωμένα μέρη όπου ζει». Ο κ. Ψαρράς καταλήγει κάνοντας για άλλη μια φορά έκκληση στους Κρητικούς να παραδίδουν πτώματα τέτοιων ζώων, αλλά και να μη βάζουν δηλητηριασμένα δολώματα. Τα τελευταία ευθύνονται για το θάνατο όχι μόνο των ζώων για τα οποία προορίζονται, αλλά επίσης αγριόγατων και σπάνιων πτωματοφάγων πτηνών.
Πηγή: http://www.neakriti.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου