Το πρωταπριλιάτικο ψέμα, έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα και που τελικά επικράτησε τις μέρες μας και έχει γίνει πλέον έθιμο. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά την γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και την γιόρταζαν την 1 Απρίλη. Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ’ αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.
Αλλη εκδοχή είναι η εξής: Οι Γάλλοι πάλι ονόμαζαν το πρωταπριλιάτικο ψέμα «ψάρι του Απρίλη» και η εξήγηση είναι, ότι οι Κέλτες λόγω του καλού καιρού άρχιζαν το ψάρεμα την πρώτη Απριλίου. Όμως συχνά η φτωχή ψαριά διέψευδέ τις ικανότητες τους, και οι ψαράδες γύριζαν στα σπίτια τους μ’ άδεια τα χέρια, αλλά με την φαντασία να οργιάζει και να διηγούνται πολλά ψεύτικα συμβάντα κατά τις ημέρες που ψάρευαν.
Για κάποιους πάλι, οι πρωταπριλιάτικες φάρσες οφείλουν την ύπαρξή τους στη γιορτή της «Kοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Aπριλίου Aφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος ταυτόχρονα με την οργιώδη απελευθέρωση της φύσης…
ΤΟ ΨΕΜΑ (ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΣ) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην Ελλάδα διαφοροποιήθηκε το έθιμο και πήρε την γνωστή ελληνική χροιά . Η βασική ιδέα βέβαια παρέμεινε ίδια. Λέμε αθώα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το «θύμα» μας. Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, θεωρούν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο, θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά. Σε κάποιες άλλες πιστεύουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του.Όσο για το «θύμα», πιστεύεται ότι, σε αντίθεση με τον «θύτη», θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και πιθανότατα αν είναι παντρεμένος θα χήρεψει γρήγορα. Στη Θράκη το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι και πίνει απ’ αυτό ο άρρωστος.
Στην Κομοτηνή, την παλιά Γκιουμουλτζίνα, λέγανε πως την πρωταπριλιά το είχαν σε καλό να γελούν, «για να γίνουν τα κουκούλια τους»,όταν, βέβαια, είχαν σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων). Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, είχανε, λέει, σε καλό να γελάσουν τον άλλον, για να κάνουν τα δέντρα καρπό Μα κείνος που ξεγελιόταν το είχε σε κακό όλο το χρόνο θα ήτανε γελασμένος, κι αν ήταν παντρεμένος, θα χήρευέ. Στην Άνδρο, πάλι, λένε ψέματα την 1η του Μάρτη κι όχι την Πρωταπριλιά.
ΔΙΑΣΗΜΑ ΨΕΜΜΑΤΑ
«Δηλητηριώδη» γκάφα έκαναν οι συντάκτες του Γαλλικού Πρακτορείου Eιδήσεων, όταν το 1995 μετέδωσαν σε ολόκληρο τον κόσμο την πρωταπριλιάτικη φάρσα του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού. Σύμφωνα με το δελτίο Tύπου του υπουργείου, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον τάφο του Σωκράτη σε τοποθεσία κοντά στην Aκρόπολη. Mέσα στον τάφο υποτίθεται ότι βρέθηκε βάζο που περιείχε ίχνη κώνειου, καθώς και ένα κομμάτι δέρματος χρονολογούμενο από το 400 π.X.!
NEA YOPKH: Mηχανή του Eντισον κάνει το χώμα… τροφή …1878!
HΠA: Yποψήφιος ξανά ο Nίξον το 1992!
ΓEPMANIA: Eφεύρεση για ιπτάμενους ανθρώπους !
EΛBETIA: Μακαρονόδεντρα με πλούσια σοδειά !
AΓΓΛIA: Το 1976 ανακοινώθηκε απο ραδιοφώνου οτι χάθηκε η..... βαρύτητα!
ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΨΕΥΤΕΣ
1. Πινόκιο . Ο Πινόκιο είναι ο κεντρικός ήρωας του ομώνυμου ιταλικού παραμυθιού, μια ξύλινη κούκλα που έφτιαξε ο Τζεπέτο για να του κάνει παρέα στη μοναχική ζωή του. Μια καλή νεράϊδα λυπήθηκε τον Τζεπέτο, έδωσε ζωή στην κούκλα και έτσι ο Πινόκιο έγινε πραγματικό αγόρι. Χαρακτηριστικό του παραμυθιού είναι πως κάθε φορά που ο Πινόκιο έλεγε ψέματα, μεγάλωνε η μύτη του. Το παραμύθι γράφτηκε από τον Κάρλο Κολόντι που γεννήθηκε στην Φλωρεντία το 1826. Το πρωτότυπο γράφτηκε το 1883 και δεν πρόκειται για μια “παιδική” ιστορία. Είναι έργο βαθιά ειρωνικό και για αυτό ο Ιταλός φιλόσοφος Μπενεντέτο Κρότσε επέμενε πως πρέπει να το διαβάσει όποιος θέλει να θεωρεί τον εαυτό του καλλιεργημένο άνθρωπο.
ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ .
1. Σύνδρομο του Μινχάουζεν . Πρόκειται για διαταραχή της προσωπικότητας.
Στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή των γιατρών, ο ασθενής εφευρίσκει διάφορες σωματικές ενοχλήσεις. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου τις προξενεί ο ίδιος. Κοιλιακοί πόνοι, ναυτία και ίλιγγοι είναι τα συνήθη συμπτώματα. Σκοπός των ανθρώπων που πάσχουν απ’ αυτό το σύνδρομο είναι να φαίνονται πάντα άρρωστοι, εξασφαλίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη συνταγογράφηση κλινικών εξετάσεων και φαρμακολογικών θεραπειών. Αν έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια δεν την αποδέχονται και απευθύνονται σε άλλες υγειονομικές μονάδες.
Το όνομα προέρχεται από το βαρόνο Μινχάουζεν, πρωταγωνιστή του πασίγνωστου βιβλίου του Ροδόλφου Ράσπε, του 1785. Αφότου επέστρεψε από το Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1768-1774), άρχισε να διηγείται φανταστικά κατορθώματα.
Ο γιατρός έρχεται συχνά αντιμέτωπος μ’ ένα ασυνάρτητο και απίθανο ιστορικό του ασθενούς, το οποίο αποτελείται από σοβαρά συμπτώματα ασύνδετα μεταξύ τους, τα οποία δεν αποδίδονται σε καμιά αιτία. Οι ίδιες οι κλινικές εξετάσεις μπορεί να έχουν παραποιηθεί από τον ασθενή, ο οποίος θέλει να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση σχετικά με την “αρρώστια” του.
Υπάρχει επίσης το λεγόμενο “σύνδρομο του Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου”, που πλήττει τους γονείς, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ένας γονιός φαινομενικά στοργικός αλλάζει γιατρούς και νοσοκομεία για να γιατρέψει ένα μονίμως άρρωστο παιδί, το ασυνάρτητο ιατρικό ιστορικό του οποίου οφείλεται στον ίδιο τον ενήλικο με την άλογη χορήγηση φαρμάκων ή την παραποίηση των κλινικών εξετάσεων.
Στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή των γιατρών, ο ασθενής εφευρίσκει διάφορες σωματικές ενοχλήσεις. Σε πιο προχωρημένα στάδια της νόσου τις προξενεί ο ίδιος. Κοιλιακοί πόνοι, ναυτία και ίλιγγοι είναι τα συνήθη συμπτώματα. Σκοπός των ανθρώπων που πάσχουν απ’ αυτό το σύνδρομο είναι να φαίνονται πάντα άρρωστοι, εξασφαλίζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη συνταγογράφηση κλινικών εξετάσεων και φαρμακολογικών θεραπειών. Αν έρθουν αντιμέτωποι με την αλήθεια δεν την αποδέχονται και απευθύνονται σε άλλες υγειονομικές μονάδες.
Το όνομα προέρχεται από το βαρόνο Μινχάουζεν, πρωταγωνιστή του πασίγνωστου βιβλίου του Ροδόλφου Ράσπε, του 1785. Αφότου επέστρεψε από το Ρωσοτουρκικό Πόλεμο (1768-1774), άρχισε να διηγείται φανταστικά κατορθώματα.
Ο γιατρός έρχεται συχνά αντιμέτωπος μ’ ένα ασυνάρτητο και απίθανο ιστορικό του ασθενούς, το οποίο αποτελείται από σοβαρά συμπτώματα ασύνδετα μεταξύ τους, τα οποία δεν αποδίδονται σε καμιά αιτία. Οι ίδιες οι κλινικές εξετάσεις μπορεί να έχουν παραποιηθεί από τον ασθενή, ο οποίος θέλει να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση σχετικά με την “αρρώστια” του.
Υπάρχει επίσης το λεγόμενο “σύνδρομο του Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου”, που πλήττει τους γονείς, θέτοντας σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις ένας γονιός φαινομενικά στοργικός αλλάζει γιατρούς και νοσοκομεία για να γιατρέψει ένα μονίμως άρρωστο παιδί, το ασυνάρτητο ιατρικό ιστορικό του οποίου οφείλεται στον ίδιο τον ενήλικο με την άλογη χορήγηση φαρμάκων ή την παραποίηση των κλινικών εξετάσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου